Sklepy z używaną odzieżą w Kanadzie i WNP
W krajach byłego Związku Radzieckiego sklepy z używaną odzieżą są często postrzegane z lekką pogardą. W Kanadzie jest odwrotnie.
Sklep z używaną odzieżą, czyli znany, stary, dobry Second Hand. U przeciętnego obywatela postsowieckiego słowa te wywołują różne skojarzenia — od zachwytu do aprobaty, od przyjęcia zjawiska jako faktu do obojętności, od obrzydzenia do pogardliwego "fi".
Jakie emocje wywołują te same słowa u Kanadyjczyków? Zaskakujące, że jest to duma i satysfakcja. Gdzieś jest nawet radość, że sklepy z używanymi rzeczami w ogóle istnieją. Dlaczego tak jest? Proste. Głównym powodem jest to, że natura zjawiska jest inna tutaj w Kanadzie i za oceanem.
Kraje WNP
Co "tam", to znaczy w niektórych byłych republikach radzieckich? Sklepy z używaną odzieżą pojawiły się w czasach, gdy siła nabywcza ludzi znacznie spadła, a oni musieli żyć. I choćby nie wiem jak bardzo duma narodowa się opierała, nie można jeść tylko samej dumy. To znaczy, że nie można go na siebie nałożyć.
Skąd pochodzą te wszystkie góry używanych towarów, które przekraczają granice tonami i są natychmiast rozprowadzane do punktów sprzedaży detalicznej? W większości przypadków są to darmowe darowizny od mieszkańców krajów, z których pochodzą. W sklepach na terenie byłego Związku Radzieckiego przedmioty te mają niekiedy bardzo wysokie ceny. I nie pachną ładnie. I nie wyglądają najlepiej. A w ogóle... To bardzo dochodowy biznes.
Pełny artykuł jest dostępny tylko dla członków społeczności Immigrant.Today Zaloguj się do swojego konta, aby przeczytać go za darmo.
