Powstrzymajmy przemoc w Kanadzie!

Chrześcijanie, którzy przeżyli szkoły z internatem, wzywają do położenia kresu wandalizmowi w tym kraju

W ostatnich tygodniach w różnych miejscach w Kanadzie raz po raz wybuchały lokalne zamieszki: niezadowoleni ludzie podpalali kościoły, obalali posągi brytyjskich królowych i organizowali marsze protestacyjne. Naocznym świadkom udało się sfilmować dwie kobiety rzucające pomarańczową farbą w katolicką parafię św. Judy w pobliżu Renfrew Street i 15th Avenue w Vancouver. A to tylko jedna z form wandalizmu, który nabiera rozpędu — w samej Kolumbii Brytyjskiej spłonęły ostatnio doszczętnie dwa kościoły anglikańskie i cztery katolickie.

Chrześcijanie i niektórzy rdzenni mieszkańcy Kanady, którym udało się kiedyś przeżyć w katolickich szkołach rezydencjalnych, krytykują teraz palenie i niszczenie kościołów. Ostrzegają, że przemoc jeszcze bardziej dzieli ludność rdzenną i resztę kanadyjskiego społeczeństwa, a także rząd, policję i instytucje religijne w tym kraju.

Potępienie zamieszek

Cheryl Delores Gunargi O'Sullivan, jedna z ocalałych z katolickiej szkoły z internatem, potępia buntownicze zachowanie Kanadyjczyków, nazywając je destrukcyjnym: "Te działania powodują u nas jeszcze więcej traumy i nie pokazują solidarności. Nie pomogą nam odbudować naszych relacji z religią, z rządem, ani nawet z policją. Wszystko to musi się skończyć, abyśmy mogli skupić się na dzieciach, które jeszcze nie zostały odnalezione."

Wandalizm i podejrzane pożary rozpoczęły się w kraju natychmiast po odkryciu grobów zawierających szczątki dzieci w Kolumbii Brytyjskiej i Saskatchewan. Powszechnie wiadomo, że te makabryczne odkrycia są bezpośrednio związane z kanadyjskim systemem katolickich szkół z internatem, w których w ubiegłym wieku kształcono rdzenne dzieci.

Najlepszym sposobem na wyrażenie solidarności jest zaprzestanie nienawiści

Jenn Allan, córka i siostrzenica osób, które przeżyły residential school, zauważyła, że niektórzy z ocalałych z tamtych mrocznych lat pozostali katolikami. Jednak wraz z paleniem ich kościołów, miejsc kultu, otrzymali nową traumę psychiczną.

Według Allaana, "palenie i niszczenie kościołów przynosi więcej konfliktów, depresji i niepokoju tym, którzy już są w bólu i smutku. Ocaleni z kanadyjskich szkół rezydencjalnych są zszokowani widokiem płonących i zniszczonych kościołów. Takie wydarzenia przypominają im o przemocy i groźbach z przeszłości. Uczucia tych ludzi są silnie traumatyzowane. Wszystko to prowadzi jedynie do dalszego podziału pomiędzy ludnością rdzenną w Kanadzie a resztą kanadyjskiego społeczeństwa.

Kobieta dodała również, że droga przemocy nie jest drogą, którą należy podążać: "Nie nienawidzimy ludzi. Nie siejemy nienawiści. Kochamy ludzi. Nie niszczymy miejsc kultu religijnego innych ludzi. Jeśli chcesz wyrazić swoją solidarność, wstań i opłakuj naszą żałobę, podczas gdy trwają poszukiwania ciał naszych dzieci."

Archidiecezja Vancouver składa kondolencje z powodu wszystkiego, co się wydarzyło i wzywa Kanadyjczyków do pójścia naprzód poprzez pojednanie, dialog z rdzennymi mieszkańcami i odkupienie: "Kościoły składają się z ludzi, a wielu naszych parafian to rdzenni mieszkańcy, uchodźcy i imigranci: ci właśnie ludzie, których powinniśmy wszyscy starać się chronić, a nie terroryzować."

Cheryl O'Sullivan wezwała kanadyjskie społeczeństwo do rozpoczęcia naprawy zepsutych związków: "Rozpocznijmy proces uzdrawiania i stańmy się lekarstwem dla siebie i ludzi wokół nas."

Policja w Vancouver potwierdziła, że poszukuje już dwóch kobiet, które w ubiegły czwartek zbezcześciły parafię św. Judy.

Uwaga

Jeśli zostałeś dotknięty systemem szkół rezydencjalnych i potrzebujesz wsparcia emocjonalnego lub pomocy, skontaktuj się z Indian Residential School Survivor Community, dzwoniąc pod bezpłatny numer: 1 (800) 721-0066.